8 No'lu Dosya

Annemin evinde dolapta sürünmüş, kimsenin yemeye niyetinin olmadığı yemekler için kullanılan bir tabir vardır. O yemekler atılmaz, dökülmez ama ‘8 numaralı dosyaya kaldırılır'. Bu lafın kaynağını da, başka bir evde kullanılıp kullanılmadığını da bilmiyorum, ama bu böyledir.

Benim evimde hiçbir şey 8 no’lu dosyaya kalkmaz. Yemek atmayı ayıp addederim, son kullanma tarihi kavramını süpermarketlerin bir oyunu olarak görürüm. Siz sormadan söyleyeyim, hayatımda hiç kendi pişirdiğim birşey yüzünden zehirlenmedim ve hiçbir misafirimi de zehirlemedim.

Geçtiğimiz haftalarda korkunç kötü bir kuru fasulye pişirdim. Salça yerine şişelenmiş domatesle pişirdiğim için tatlımsı bir tadı vardı. Üstüne üstlük soğanı da azdı. Haşlak haşlak olmuştu. Her korkunç kötü yemek gibi onu da tonlarla pişirmiştim üstelik. O korkunç fasulyeyi bir sefer kuru fasulyeymiş gibi yanında haşlanmış pirinçle yedik ama baktım olacak gibi değil, hemen çeşitlemelere gittim.

1. Parmesan ve galeta unu ile fırınlamak: BUNU YAPMAYIN. Son anda dalgınlıkla kabuğu da yakınca üzerine tam tüy diktim. Anlamsız bir denemeydi.

2. Guacamole ve taco ile: Kuru fasulye ve pirincin yanına güzel bir guacamole yaptım, üzerine bolca kişnis serptim, tacoların içine koyup, üzerine lime sıkıp yedik. Aldığım kaloriye değer miydi? Elbette hayır ama bu bir onur meselesi.

Korkunç kuru fasulyeden daha bir bu kadar daha var. Derin dondurucuda başka cin fikirlerimi bekliyor. Öneriniz varsa lütfen haber verin, çünkü hayat kötü kuru fasulye yemek için çok kısa.